کسی که سخنانش نه راست است نه دروغ فیلسوف است .
کسی که راست و دروغ برای او یکی است چاپلوس است .
کسی که پول می گیرد تا دروغ بگوید دلال است .
کسی که دروغ می گوید تا پول بگیرد گدا است .
کسی که راست و دروغ را تشخیس می دهد قاضی است.
کسی که پول می گیرد تا راست و دروغ را بهتر نمایان سازد وکیل است .
کسی که با دروغ غریبه است و جز راست چیزی نمی گوید بچه است .
کسی که به خودش هم دروغ می گوید متبکر است .
کسی که حتی دروغ خودش را باور می کندابله است.
کسی که سخنان دروغش شیرینست شاعر است.
کسی که علیرغم میل باطنی خود دروغ می گوید همسر است.
کسی که اصلا دروغ نمی گوید مرده است.
کسی که دروغ می گوید و خودش هم نمی فهمد پر حرف است.
کسی که دروغ گفتنش را مصلحت آمیز عنوان می کند خوش خیال است .
کسی که مردم سخنان دروغ او را در برخی مواقع راست می پندارند سیاستمدار است .
کسی که مردم سخنان راست اورا دروغ می پندارند و به او می خندند دیوانه است.